Δυστυχώς μια εμπλοκή με ενόπλους διαρρήκτες
/ ληστές στην εποχή μας δεν είναι και το πιο extreme σενάριο, οπότε αποφάσισα... να γράψω κάποιους βασικούς κανόνες γι’ αυτό:
Μην εμπλακείτε καθόλου, αν μπορείτε να το αποφύγετε με οποιονδήποτε τρόπο.
Μην εμπλακείτε χωρίς όπλο, κατά προτίμηση πυροβόλο, για ευνόητους λόγους.
Το μόνο πράγμα που σταματάει έναν οπλισμένο «κακό» είναι ένας οπλισμένος «καλός».
Απομακρυνθείτε από τον επιτιθέμενο. Μπορεί να είναι ικανότερος και πιο γρήγορος, ή να υπερέχει αριθμητικά.
Το να μην μας πυροβολήσουν είναι απείρως πιο σημαντικό από το να τους πυροβολήσουμε εμείς.
Προπόνηση, προπόνηση, προπόνηση στο σκοπευτήριο, μέχρι να μην μπορούμε να κάνουμε λάθος στο χειρισμό ή τη σκόπευση.
Οι παρευρισκόμενοι μπορεί να είναι περισσότεροι από τους κακούς. Προσέχουμε τι υπάρχει πίσω και γύρω από το στόχο.
Αν η σκοπευτική σας στάση είναι καλή, δεν κινείστε αρκετά γρήγορα. Κουνηθείτε – είστε σταθεροί στόχοι!
Πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να είμαστε αρκετά επιθετικοί αρκετά γρήγορα: Η εμπλοκή, αν ξεκινήσει, πρέπει να τελειώσει ΑΜΕΣΑ.
Δεν πάμε σε πιστολίδι με άδειο όπλο.
Καλό είναι να μην έχουμε αγαπημένο όπλο, γιατί θα τα χάσουμε αν δεν το έχουμε μαζί μας την κρίσιμη ώρα. Ακόμα και μια γόβα στιλέτο μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Πρακτικά, εμείς είμαστε το όπλο.
Ακόμα και αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουμε, δεν παρατάμε τη μάχη.
Είναι έξυπνο να έχουμε ΚΑΙ εφεδρικό όπλο – όχι γιατί το κανονικό θα πάθει απαραίτητα βλάβη ή εμπλοκή, αλλά για να οπλίσουμε και τον (αδιάβαστο και απροετοίμαστο) διπλανό μας.
Μόνο οι εύστοχες βολές μετράνε. Ρίχνοντας στο «γάμο του Καραγκιόζη» απλά μένουμε από πυρομαχικά.
Τα όπλα μας θέλουμε να είναι «βαρέων καθηκόντων», όχι διακοσμητικά και λεπτεπίλεπτα.
Παράπονα Ρόδου
/ ληστές στην εποχή μας δεν είναι και το πιο extreme σενάριο, οπότε αποφάσισα... να γράψω κάποιους βασικούς κανόνες γι’ αυτό:
Μην εμπλακείτε καθόλου, αν μπορείτε να το αποφύγετε με οποιονδήποτε τρόπο.
Μην εμπλακείτε χωρίς όπλο, κατά προτίμηση πυροβόλο, για ευνόητους λόγους.
Το μόνο πράγμα που σταματάει έναν οπλισμένο «κακό» είναι ένας οπλισμένος «καλός».
Απομακρυνθείτε από τον επιτιθέμενο. Μπορεί να είναι ικανότερος και πιο γρήγορος, ή να υπερέχει αριθμητικά.
Το να μην μας πυροβολήσουν είναι απείρως πιο σημαντικό από το να τους πυροβολήσουμε εμείς.
Προπόνηση, προπόνηση, προπόνηση στο σκοπευτήριο, μέχρι να μην μπορούμε να κάνουμε λάθος στο χειρισμό ή τη σκόπευση.
Οι παρευρισκόμενοι μπορεί να είναι περισσότεροι από τους κακούς. Προσέχουμε τι υπάρχει πίσω και γύρω από το στόχο.
Αν η σκοπευτική σας στάση είναι καλή, δεν κινείστε αρκετά γρήγορα. Κουνηθείτε – είστε σταθεροί στόχοι!
Πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να είμαστε αρκετά επιθετικοί αρκετά γρήγορα: Η εμπλοκή, αν ξεκινήσει, πρέπει να τελειώσει ΑΜΕΣΑ.
Δεν πάμε σε πιστολίδι με άδειο όπλο.
Καλό είναι να μην έχουμε αγαπημένο όπλο, γιατί θα τα χάσουμε αν δεν το έχουμε μαζί μας την κρίσιμη ώρα. Ακόμα και μια γόβα στιλέτο μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Πρακτικά, εμείς είμαστε το όπλο.
Ακόμα και αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουμε, δεν παρατάμε τη μάχη.
Είναι έξυπνο να έχουμε ΚΑΙ εφεδρικό όπλο – όχι γιατί το κανονικό θα πάθει απαραίτητα βλάβη ή εμπλοκή, αλλά για να οπλίσουμε και τον (αδιάβαστο και απροετοίμαστο) διπλανό μας.
Μόνο οι εύστοχες βολές μετράνε. Ρίχνοντας στο «γάμο του Καραγκιόζη» απλά μένουμε από πυρομαχικά.
Τα όπλα μας θέλουμε να είναι «βαρέων καθηκόντων», όχι διακοσμητικά και λεπτεπίλεπτα.
Παράπονα Ρόδου